Dante Gabriel Rossetti ünlü alıntılar

Daha önce buradaydım ama ne zaman ve nasıl söyleyemem: Kapının ötesindeki otları, tatlı keskin kokuyu, iç çekme sesini, kıyıdaki ışıkları biliyorum. ... Sen daha önce benimdin, Ne kadar zaman önce bilemeyebilirim: Ama tam o kırlangıcın yükselişinde Boynun öyle döndüğünde, Bir örtü düştü - her şeyi biliyordum. Bu daha önce böyle miydi? Ve böylece zamanın girdaplı uçuşu Hala hayatlarımızla birlikte aşkımız ölümün içinde olmasına rağmen geri gelmeyecek Ve gündüz ve gece bir kez daha bir zevk vermeyecek

Ateist için en kötü an, gerçekten minnettar olduğu ve teşekkür edecek kimsenin olmadığı zamandır.

Denizin tek başına Tanrı'dan başka kralı yoktur.

Sırtüstü uzanmış saçları olgun mısır gibi sarıydı.

Nazik kalpte hızla tutuşan aşk, bu adamı benden alınan adil biçim için ele geçirdi, tavır hala beni incitiyor. Hiç kimseyi sevmekten kurtarmayan aşk, çekiciliğiyle beni o kadar güçlü bir şekilde ele geçirdi ki, gördüğün gibi beni henüz terk etmiyor

Senden boş olan yerler hayattan boştur.

Bazen yalnız kendin gibi değil, olan her şeyin anlamı gibi görünürsün.

Bu görünür sessizlik, hala kum saati gibi.

Bu yalanları yayan bir dost mu yoksa düşman mıydı? Hayır, bebeklerden başka kim böyle akıllıca sorgularsa, benim en yakın düşmanlarımdan biriydi.

Onları burada görmüyorum; ama ölümden sonra Tanrı bilir göreceğim yüzleri biliyorum, Her biri öldürülmüş bir benlik, son nefesi kısık. 'Ben kendimim, bana ne yaptın?' 'Ve Ben,' (bak! her biri şöyle der: 'Ve sen sonsuza dek kendinsin!

Luka Müjdecisine şeref verin; Çünkü ilk önce Sanata ellerini katlamayı ve dua etmeyi öğreten oydu (eski efsanelere göre).

Güneşin derinliklerinde aranan büyümeler ejderha sineği Gökten gevşemiş mavi bir iplik gibi sarkıyor: Yani bu kanatlı saat yukarıdan bize düşüyor. Oh! iki kat sessizliğin aşkın şarkısı olduğu bu yakın dostane anlaşılmaz saatte, ölümsüz çeyiz için bizi kalbimize tutun.

Gözlerin huzurla gülümsüyor.

Ani ışık Daha önce buradaydım, Ama ne zaman ve nasıl söyleyemem: Kapının ötesindeki çimleri, Tatlı keskin kokuyu, iç çekme sesini, kıyıdaki ışığı biliyorum.

Mayınlı sahilden bir kabuk toplayın ve dudaklarını dinleyin: aynı arzuyu ve gizemi, tüm denizin konuşmasının yankısını iç çekerler.

Ve Aşk, gece ışığımız ve öğlen gölgemiz, Bizi şarkılarla dinlenmeye çeker ve korunaksız çalkantılı günün tüm şaftlarını geri çevirir.

Bu güneş ışığı, ölü kırmızı yapraklarda yas tuttuğu Kasım ayını utandırır ve daldan da olsa daldan da olsa gündüzden kaçmasına izin vermez. Ama bir lütufla her glade Yüksek selam alır.

Yüksekteki çitin dikenle hızlı olduğu bir hanımeli kopardım Ve ödül için tırmandım, yırtıldım ve ayaklarımı bataklık suyuna bulaştırdım; Ve dikenler ve rüzgarla aldığım çiçek incelmişti, Ama yine de onu tatlı ve adil buldum.

Sen daha önce benimdin - Ne kadar zaman önce bilemeyebilirim: Ama tam o kırlangıç uçarken boynun öyle döndü ki, Bir örtü düştü, - Her şeyi biliyordum.

Güneşte aranan büyümelerin derinliklerinde yusufçuk, gökten gevşemiş mavi bir iplik gibi asılı kalır.

Buraya girenler, tüm umutlarınızdan vazgeçin

Aşk, sonsuzluğun son rölesi ve nihai karakoludur.

Bu yüzden Bahar burada bana doğru neşeli geliyor, ama benden cevap vermeyen bir gülümseme kazanmıyor, hayatı kışın hala bağlanması gereken ölü dallarla ikiz olan Ve bugün Baharı artık endişelendirmeyen. Bakın, bu çiğdem sönmekte olan bir alevdir; Bu kardelen, kar; Bu elma çiçeği, yılanın sanatını yetiştiren meyveyi yetiştirmenin bir parçasıdır. Hayır, bu Bahar çiçekleri için, yüzünü onlardan çevir ve yılın son zambak sapına kadar kal, Beyaz kupa altın kalbin etrafında büzülür.

Wombat bir Sevinç, bir Zafer, bir Zevk, bir Deliliktir!

Sevgili olmayan güzellik, kalpten geçen bir kılıç gibidir.

Onunki gibi güzellik dahidir.

Sonunda uzun öpücükleri tatlı bir akıllılıkla koptu: Ve son yavaş ani damlalar parıldayan saçaklardan dökülürken, tüm fırtına kaçtığında, Her kalbin nabzı O kadar tek tek işaretlendi ki.

Yine de giderken diyoruz ki, - "Bu arada, Bilinecek ne varsa, Bir gün bunu bileceğimizi düşünmek garip.

Eğer Tanrı bilgeliğiyle ölmem gereken günü yaklaştırdıysa, O gün su, ateş ya da havayla yolumun kesilebileceği yere ayaklarım düşecek.

Şimdi söyle bana,güzel Romalı Leydi Flora'nın gizli yolu nedir?Hipparchia nerede ve Thais nerede,İkisi de daha adil kadın değil mi?Hiç kimsenin görmediği, Sadece nehirde duyulan ve sadece güzelliği insandan daha fazla olan Yankı nerede?-Ama yester-year'ın karları nerede?

Mükemmel kederden şaşkınlığa ve hatta hafızaya gerek yoktur;O zaman öğrendiğim bir şey bana kalır - Tahta çamurda üç fincan vardır.

Özlem duyan düşünce ve istek sahibi insan için, hiçbir şey yapmamak kendi içinde neredeyse bir eylemdir.

Yüzüme bak; benim adım Olabilirdi; Ben de artık, Çok geç, Elveda demedim;

Ben bunlar gibi değilim, diyor şair gençliğin gururunda ve ressam, asla kalemin gelmediği menAt koyu'nda ne de pem