Hilda Doolittle ünlü alıntılar

Balıkların köz üzerine serilmesi, balığın tadı, ekmeğin dokusu hissi, yuvarlak ve yarım somun, bir taç yaprağı tanesi, yağmur yayı ve yağmur.

altın elma ağaçlarını anımsa; Ey onların birer birer düşmelerini izlerken onlara acımayın; çünkü bitkin, uyuşmuş, kör ama belli bir coşku içinde düşerler; çünkü Cennet açlığı onlarındır.

Fakirleri tanırdım, kıtlık kasvetli elini kapıya koyduğunda öldükleri iğrenç ölümü tanırdım; Neşeyle doygun, ama yine de üzgün olan zenginleri tanırdım.

Gülümsedim, bekledim, ihtiyatlıydım; Ey asla, asla, asla hayatı özlediğimi ya da sevdiğimi yazma.

Ne yazık ki, gün, ışık getirdin, İhtişamı izledin Bize tanrı'yı gösterdin: Seni selamlıyorum, en değerli olanı, Ama yeni bir yere, Başka bir hayata gidiyorum.

Ey acımasız, tehlikeli, otoriter nefret, ruhumun isteklerini engelleyemezsin.

Kalp kalp kalp nefretle nasıl büyür.

Bahçemde rüzgarlar olgunlaşmış zambakları dövdü; Bahçemde tuz, genç nergislerin ilk pullarını soldu.

Kısır mantığı, önemsiz mantığı teslim ederseniz, yaşam iksiri, felsefe taşı sizindir.

Müzik merdivenleri kurar, bizi görünmez kılar, ayırır, kaçmamıza izin verir; ama görünenden kaçış yoktur.

Işık tehdit ediyor, aktif, gitti, bu yüzden bir şarkıyla.

Hafif bir rüzgar tohum kabuklarını sallıyor düşüncelerim kara tohumlar olarak harcanıyor.

Parlak gri gözlerin hizmetçisi, Bal ve mermer amansız beyaz kalçaların metresi ve Tanrıça, Zeus'un iffetli kızı.

Ölüler başlar ve aşkı öğrenmek için bana doğru ilerlerdi.

Kimse alamaz, havuz gevşemez, sonuçta yalnızım; sonuçta işim bitti.

Bu gizemlerde hiçbir erkek bulunmayacak, ancak tüm erkekler diz çökecek, hiçbir erkek güçlü, önemli olmayacak, ancak tüm erkekler kadın olmanın ne olduğunu hissedecek.

Av sürüsünün gücünden kaçın ve bilgeliğin en iyisi olduğunu ve saf kutsallığın güzelliği olduğunu bilin.

Ey mutlu, kaderi önceden belirleyen her insan, kutsal tepe ve dağ ibadetine götürür.

Bütün beyaz dünya bizim.

Göğsümde taşıdığım aşk zırhım nasıl eridi kalbim nasıl eridi

Ağzımdan bal tükürüyorum: Eros'un tatlısından sonra hiçbir şey ikinci en iyisi değildir.

Aşk yeryüzüne süpürüldüğünde aşkın çekiciliği yoktur: tutkulu bir uçuş için kanatlı, donmuş ve tövbe eden, tanrıdan fırlayan, sarkık kanatlı bir tanrı yaparsınız.

Bırak Aşk insin, sıkılı elleri açsın, dikenli tacı elinden alsın, bütün olan giysiyi, bedeni ve ruhu bir, ruhu ve ruhu geri alsın.

Aşk, Parnassus'tan yükselen ışıkta gecenin bittiğini gösteren bir giysidir.

Her somut nesnenin soyut değeri vardır, rüya paralelinde zamansızdır.

Tuzun içine çekilmiştim, kendim, hayattan boşaltılmış bir kabuk.

Güzellik yenebilir mi, Ey şehirler birbirlerinin gücüne saldırmak için gönderdikleri gençler, onu yakan sizsiniz.

Ama güzellik ayrı tutulur, güzellik deniz kenarında dökülür, çorak bir kaya, güzellik gemi enkazlarıyla doludur....

Bu güzellik için, gücü olmayan güzellik hayatı boğar.

Gökkuşağı tüylerine, cennetin açıklığına ve renkli duvarlara, jasper sütunlarına tanıklık ediyorum.

Mithra'nın mezarında eski kilisenin bulduğunu, mumunu, senaryosunu ve zilini al, yeni kilisenin üzerine tükürdüğünü, kırdığını ve parçaladığını al.

Savaş onun korkunç tahribatına yol açtı; Biz, biz yalnız, Nereidler yenilmeziz, Ağlamaya devam ediyoruz, deniz kuşlarıyla birlikte: Korint kayboldu, Korint ıssız.

Neden biçmek için Ölümü bekleyelim? neden Ölümün bizi toprağa ekmesini bekleyelim?

Gözlerimizi sana mı kaldıralım? hayır, Tanrım, bizi burada karşılayan daha yakın bir şeye, Ölüme, şiddete ve yakınlığa bakıyoruz ve bakıyoruz.

Yüzen gemileri kendim gördüm Ve hiçbir şey evin içindeki çığlıklar, acı sesler ile aynı olmayacak. Bir orduyla ayrılıyorum: Aklım gemilerle dolu.

Yunanlılar mızraklarını kaptılar. Gemilerinin dümenlerini Truva'nın siperlerine doğru yönlendirdiler.

Zona yağmurda kışkırtıcı bir şekilde tısladığında, bize başka değerler de ortaya çıktı

Aşkım, neden mızrakçıların sürüsünü aradın, Aşil çadırı neden nehrin yanında-ford?

Aydınlık, korkusuz; yüksek rahibeler, şevkimiz tüm kötülükleri kovacak.

Ey şeyllerin arasına karışmış güzel beyaz topraklar, zeytinler, yabani anemon ve menekşe ve küçük kışın mor kanatları-kelebekler der ki, burada Ruh, ruh yatıyor.

Aklımız daha ileri gidemez. İnsanın hayal gücü, Akropolis Apollon'un kibirli bencil başı olan arkaik, mermer yılan olan Athene'nin oyulmuş baykuşundan daha fazla güzelliği ifade edemez.

(Distaff'ın artık iddia etmediği veya kumaş bükmediği kadınlar) Bacchus tarafından çıldırdı, çıldırdı.

Sen keskin bir ağaçta rüzgarsın, sen bükülmemiş keskin bir ağaçsın, sen sinirli bir yaysın, sen bir oksun.

Çünkü sen soyutsun, hata yapmıyorsun, yaptığın ritimde, şiirde, havada yazılı hiçbir kelimeyi karıştırmıyorsun.

Psyche'in kelebeklerinin titremesi.

Özgür olacağım, beni dünyaya bağlayacak sevgili öpücüğü yok, gerçek mutluluğa karşı koyacak sevgi mutluluğu yok.

Morlarında uzun saatler izler ve ruhlarımız yakınken, ağızlarımız ayrılırken tam da bu anda uzun yıllar kaybolur.

Aşkın öğrettiklerini bilgelikten kabul edemedim, kadın mükemmeldir.

Bir çiçek kışı öldürebilir ve ölümle karşılaşabilir.

Kim bir oğul hayal eder, birini kurtarır, çocuksuz, kendini gururlandıracak parlak bir yüzü olmayan, kim bir oğul hayal eder?