Andrew Sean Greer ünlü alıntılar

Hepimiz birilerinin hayatının aşkıyız.

Yapacak hiçbir şeyin olmadığı pastoral ortamlarda yazarların kolonilerine gitmeyi seviyorum, ama ya etrafta dolaşın ya da bir kitap okuyun ya da kitabınız üzerinde çalışın.

Mutlu olmak için aldığımız insanların acılarını görmek çok fazla hayal gücü gerektirir. Onların gerçek savaşları, yıldızlarınki gibi, insan gözünün göremeyeceği bir ışık aleminde gerçekleşir. Bir başkasının kalbini tahmin etmek zihnin bir başarısıdır.

Söyle bana beyefendi, kadın olmanın kolay olduğu yeri ve zamanı söyle.

Siz küçük bir kızken, Hanımefendi.....olmayı hayal ettiğin kadın bu muydu?

Sırların kalmaması ne kadar boş; Kendini sallıyorsun ve hiçbir şey sallanmıyor. Bir anemon kadar kemiksizsin.

Tüm korkularına rağmen bizi hiç sevmeyenlere çok az şey soruyoruz. Sempati, acı veya şefkat istemiyoruz. Sadece nedenini bilmek istiyoruz.

Enerjisi ilk engelde titreyen bir kadınla tanıştığımda annemin yanında kayboluyor gibi görünüyor.

Olasılıklar. Ne olabileceğini bilmek ve bunu yapmak için güçsüz olmak için daha büyük bir acı var mı?

Elbette, tutku bir ruha sıçradığında kelimeler sadece fon müziğidir.

Aşk her zaman hayatın sertleşmiş parçalarının etrafında bir inci gibi oluşur mu?

Belki de aşk küçük bir deliliktir. Ve delilikte olduğu gibi, tek başına dayanılmazdır. Bizi rahatlatabilecek tek kişi elbette gidemeyeceğimiz tek kişidir: sevdiğimiz kişi. Bunun yerine müttefikler arıyoruz, yabancılar ve eşler arasında bile, özel üzüntümüzün sınırına dokunamazlarsa, neredeyse derinlere inen bir şey hisseden diğer hastalar.

Bir şeyleri kendimizden gizleme yeteneğimizde ne kadar dikkat çekiciyiz - bilinçli zihinlerimiz gerçek zihinlerimizin sadece küçük bir kısmı, engin bir karanlık bilme ve karar verme denizinde yüzen denizanası.

Bir aşık sadece parçalar halinde var olur, romantizm yeniyse bir düzine kadar, onunla evliysek bin kadar ve bu parçalardan kalbimiz bütün bir insanı inşa eder. Her birimizin yarattığı şey, çünkü eksik olan her şey hayal gücümüzle doludur, onun olmasını istediğimiz kişidir. Onu ne kadar az tanırsak, elbette onu o kadar çok severiz. İşte bu yüzden onun yabancı olduğu ilk coşkulu geceyi ve bu coşkunun neden ancak öldüğünde geri döndüğünü hep hatırlıyoruz.

Hiç kimse, elimi nasıl tuttuğundan, yıllarca süren gönül yarası boyunca hayatımı sonsuza dek değiştirmek için bir komplo kurduğunu bilemezdi. Elini tuttu ve gitmeme izin vermedi. Bir atomun parçalarını neyin birleştirdiğini bilmiyorum, ama görünüşe göre bir insanı diğerine bağlayan şey acıdır.

İşte yaşlanacak bir şeydi; İşte güzelleşecek ve o güzelliği kaybedecek, lütfu miras alacak, aynı zamanda annesinin kötü kulağını ve kusurlu figürünü miras alacak, çok gülümseyecek ve çok sık gözlerini kısacak ve hayatının son on yıllarını kırışıklıkları gidermek için harcayacak bir şeydi sonunda pes edene ve bir sazı saklamak için armut tasması takana kadar gençliğinde yapıldı; İşte dünyanın sıradan üzüntüsü buydu.

Çocukça bir azap olabilir, ama şeytanlarımızı seçemeyiz.

Bazı şeyler o kadar imkansız, o kadar harika ki, gerçekleştiğinde hiç şaşırmıyorsunuz. Onların tamamen imkansızlığı, onları kafanızda çok fazla hayal etmenize neden oldu ve kendinizi o özlem duyulan mehtaplı yolda bulduğunuzda, gerçek dışı görünüyor ama yine de bir şekilde tanıdık geliyor. Elbette bunu hayal ettin; Bunu bir anı gibi biliyorsun.

Birinin hayatını aşk için harcamak cesur ve aptalca, güzel bir şeydir.

İşte en büyük yeteneğe sahip bir yazar: başkalarının hayatlarında tam olarak yaşama yeteneği. Spargo bu ikisini daha önce hiç kimsenin yapmadığı şekilde çağrıştırıyor. Scott ve Zelda, Spargo'nun olağanüstü romanında tarihin değil edebiyatın insanları olurlar ve ne için savaştığımızı, neyi kazanamadığımızı ve aralarında kalan güzelliği hatırlatırlar. Bir kitap harikası.