Edmund Waller ünlü alıntılar

İnşa etmek için yüce dallardan kaçınan domuzcuk, Mütevazı yuvası tarlada sessiz kalıyor.

Çay süslü yardımımızı yapar, Başın istila ettiği buharları bastırır ve ruhun sarayını sakin tutar.

Şanlı eylemler yüksek coşkular doğurur ve her fatih bir ilham perisi yaratır.

Zavallı denizciler, zavallı çobanların boşuna dua ettiği yağmuru lanetlediler.

Tropiklerin altında dilimiz konuşuluyor Ve Flanders'ın bir kısmı boyunduruğumuzu aldı.

Ve ruhun sarayını tutar.

O mütevazi çift, tüm bakım seviyesinin altında üç kat mutlu! Başlarının üstünde o oklar uçuyor, Hüzünlü güvensizlik ve kıskançlıktan.

Dar bir pusula! ve yine de iyi olan ve adil olan her şey orada yaşıyordu; Bana bu ribandın bağladığından başka bir şey ver, Geri kalan her şeyi al güneş dönüyor.

Rüzgarlar estiğinde denizler sessizdir; Tutkular artık yokken biz o kadar sakiniz ki!

Diğerleri okyanusu yol olarak kullanabilir; Sadece ingilizler burayı mesken yapar.

Zayıflıkla daha güçlü, daha akıllı erkekler olur.

Şairler, almaları gereken övgülerin yarısını kaybederler, Gizlice neyi lekeledikleri bilinebilir mi?

Ve solgun hastalık istila ettikçe, Zayıf tarafınız, yapılan ihlaller, O adil lojmanda daha da netleşerek, parlak konuğu, ruhunuzu ortaya çıkarır.

Çember övülür, o kadar bol değil, büyüklüktedir, ama tam olarak yuvarlaktır.

Uzunluğu bir liyakat sayılmazsa, başka bir değeri yoktur.

Tanrı korkusu özgürlük, neşe ve barıştır; Ve burada bizi rahatsız eden tüm hastalıkları sona erdirir.

Sol, çiçekler, sol! Doğa buna sahip olacak; Ama sonbaharımızda yaptığımız şey bu.

Eşit düşünceleri hatalardan olduğu kadar ıstıraptan da arınmış masumlar ne mutlu.

İnsanların ilgiden başka Tanrı görmediği yeminler, vaatler veya imtihanlar neye yarar?

O kartalın kaderi ve benimki, onu öldüren şaftın üzerinde, o kadar yükseğe çıkmayacağı kendi tüyünü gözetleyen bir kartaldır.

Cehennem korkusu ya da kutsanmayı hedeflemek, çok fazla özel ilginin tadını çıkarır. Bu, Musa'yı ya da arkadaşları için ruhu ve her şeyi terk eden gayretli Pavlus'u harekete geçirmedi.

Erdemde rıza, kalplerinizi o kadar hızlı örer ki, ölüme rağmen düğüm hala sürer; Çünkü gözyaşlarınız ve kederli yaralı ruhunuz olarak, sizin açınızdan bu bağın bütün olduğunu iyi kanıtlayın, Bu yüzden yukarıda ne yaptıklarına dair tek bildiğimiz, mutlu oldukları, ve sevdiklerini. Karanlık unutuluşun ve içi boş mezarın, sahip olduğumuz zayıf düşüncelerimizle yetinmesine izin verin; İyi seçilmiş sevgiye asla ölmesi öğretilmez, Ancak asil parçamızla gökyüzünü işgal eder.

Sevmek inanmaktır, ummaktır, bilmektir; Bu bir deneme, aşağıdaki Cennetin tadı!

Ruhun karanlık kulübesi, hırpalanmış ve çürümüş, Zamanın yarattığı çinliler aracılığıyla yeni bir ışık sağlar.

Git, güzel gül, Ona zamanını ve beni boşa harcadığını söyle, Şimdi ona sana benzediğimde ne kadar tatlı ve adil göründüğünü biliyor.

Anlaşmazlığı kabul edip sevgiyi uygulayabilir miyiz, Meleklerin yukarıda yaptığı gibi aynı fikirde olmalıyız.

Ruhun karanlık kulübesi, hırpalanmış ve çürümüş, Zamanın yarattığı çinliler aracılığıyla yeni bir ışık sağlar. Güçsüzlükle güçlenen bilge insanlar, ebedi evlerine yaklaştıkça daha da güçlenir: Eskiyi terk ederek, her iki dünyayı da aynı anda yeninin eşiğinde durduklarını görürler.

Paylaştıkları zamanın ne kadar küçük bir kısmı, Bu çok harika tatlı ve adil!

Çünkü yukarıdaki kutsalların ne yaptığını bildiğimiz tek şey, şarkı söylemeleri ve sevmeleridir. Sesini dinlerken.

Müzik zihni o kadar yumuşatır ve silahsızlandırır ki, direniş bir ok bile bulamaz.

Yapımları bayağı olan yazar da bayağı kalıptan çıkmalı.

İnsana, bu akşam yapıldı, Yıldızlar ilk zevki verdi; Kasvetli gölgede, O küçük ışık damlalarına hayran kalarak.

Kalıcı mermerin aradığı şairler Latince veya Yunanca gelmelidir.

Bir kerede sevgisi ve korkusu düşüncemize talimat verir; İnsan olarak Acı çekti ve Tanrı olarak öğretti.

Jove tahtına sabitlenmiş, Dünyamızın dokusunun bağlı olduğu zincir, Bir bağlantı çözüldü, tüm yaratılış sona erdi.

Bize yeteri kadar verin ama nazik bir el ile.

En değerli tüm insani şeyler ince iplere asılır.

Krallığı gelsin!" Bunun için, sevgimizde hüküm sürmediği sürece boşuna dua ediyoruz. Boyunduruğu kolay olan asasına itaat getirmemek, ışığı yakmak, hizmet özgürlüğü ve yargıları doğru olmak böyle bir Kral dilemek ne kadar sevimliydi.

Din erdemle birleştiğinde, melek gibi bir kahramanın parlamasını sağlar.

Geri yükleyebileceğin bir şey hariç her şey; Aldığın kalp artık geri dönmüyor.

Hallerini asla değiştirmeyen tanrılar, sevgilerini ve nefretlerini sık sık değiştirirler.

Ama erdem de ahlaksızlığın yanı sıra ete kemiğe bürünmüştür.

Erdem, pirinçten daha güçlü bir muhafızdır.

Yıkılmaları için ustaca olan her yaş, öfke sanatını ve enstrümanlarını geliştirir.

Dünyadan emekli olduğu ve dünyanın hayran olduğu şeyi onunla birlikte taşıdığı için mutlu.

Bilgelikle dolu; kitaplar gibi değil, öğretilen uygulama gibi.

Onunla sohbet ederken, ne gün istemediğimizi işaretleriz ne de karanlık olduğunu düşünürüz.

Kargalar gibi kandiller de şu anda alev alabilir; ama zaman ve gök gürültüsü koylara saygı gösterir.

Sevincim, kederim, umudum, aşkım, Hepsi bu çemberin içinde hareket etti!

Emekli olan ışıktan gelen güzelliğin değeri küçüktür: Onun ortaya çıkmasını teklif edin, Arzu edilmek için acı çekin ve hayran olmak için kızarmayın.