Percy Bysshe Shelley ünlü alıntılar

Kedilerim mutlu olmadığında, ben mutlu değilim. Ruh hallerini önemsediğim için değil, sadece orada oturup ödeşmenin yollarını düşündüklerini bildiğim için.

Sadece mutfak hazırlığı ile ölü eti yumuşatarak ve gizleyerek çiğnemeye veya sindirime duyarlı hale getirilir ve kanlı meyve sularının ve çiğ dehşetinin görülmesi dayanılmaz nefret ve iğrenme uyandırmaz.

Tarih, zamanın insanın anıları üzerine yazdığı döngüsel bir şiirdir.

Rüzgar, kış gelirse bahar çok geride kalabilir mi?

Aşk kısıtlar altında kaybolur: özü özgürlüktür: ne itaatle, ne kıskançlıkla ne de korkuyla uyumludur.

Ne kadar çok çalışırsak cehaletimizi o kadar çok keşfederiz.

Evrenin sonsuza dek var olduğunu varsaymak, onu yaratabilecek sınırlarının ötesinde bir varlık tasavvur etmekten daha kolaydır.

Tanıdık eylemler aşkla güzeldir.

Yenilmez bir sayıyla uykudan sonra Aslanlar gibi kalkın - Uykuda üzerinize düşen çiy gibi zincirlerinizi yere sallayın Siz çoksunuz - onlar azdır.

Gecenin ilk tatlı uykusunda, rüzgarların alçaldığı ve yıldızların parıldadığı rüyalardan doğuyorum.

Bir insan, büyük ölçüde iyi olmak için, yoğun ve kapsamlı bir şekilde hayal etmelidir; kendini bir başkasının ve diğerlerinin yerine koymalıdır; türünün acıları ve zevkleri kendi haline gelmelidir.

Tanrı diye bir şey yoktur. Bu olumsuzlamanın yalnızca yaratıcı bir Tanrıyı etkilediği anlaşılmalıdır. Evrenle birlikte ebedi olan yaygın bir Ruhun hipotezi sarsılmaz kalır.

Sonbaharda bir ahenk, gökyüzünde bir parıltı vardır ki, yaz boyunca duyulmaz ya da görülmez, sanki olamazmış gibi, sanki olmamış gibi!

Benim adım Ozymandias, kralların kralı: İşlerime bakın, Güçlüsünüz ve umutsuzluğa kapılın!

Gelecek için korkmayın, geçmiş için ağlamayın.

Dünyadaki hiçbir şey bekar değildir, Her şey ilahi bir yasaya göre, Tek bir ruhla buluşup kaynaşır - Neden ben seninleyim?

Müzik, yumuşak sesler öldüğünde hafızada titreşir.

Şiir, çarpıtılanı güzelleştiren bir aynadır.

En tatlı şarkılarımız en üzücü düşünceyi anlatan şarkılardır.

Şair, karanlıkta oturan ve kendi yalnızlığını tatlı seslerle neşelendirmek için şarkı söyleyen bir bülbüldür.

Derin bir sevinç sarhoşluğum var ve bu gece başka bir şarabın tadına bakmayacağım.

Önce zevklerimiz ölür - sonra umutlarımız ve sonra korkularımız - ve bunlar öldüğünde borcun vadesi gelir toz toprak ister - ve biz de ölürüz.

Yaratılıştaki zihin, sönmekte olan bir kömür gibidir, ki bu görünmez bir etki, sabit olmayan bir rüzgar gibi, geçici parlaklığa uyanır; Bu güç içeriden doğar...bu etki, orijinal saflığı ve gücüyle dayanıklı olabilir mi, sonucun büyüklüğünü tahmin etmek imkansızdır; ancak kompozisyon başladığında, ilham zaten düşüşte; ve dünyaya iletilen en görkemli şiir, muhtemelen şairin orijinal anlayışlarının zayıf bir gölgesidir.

Sevgi, güzellik ve zevk için ölüm ve değişim yoktur.

Çünkü biçimsiz işler, dili olmayan acılar vardır.

Eğer sonsuz derecede iyiyse, ondan korkmamız için hangi nedene ihtiyacımız var? Eğer sonsuz bilgeyse, geleceğimiz hakkında ne gibi şüphelerimiz olmalı? Madem her şeyi biliyor, neden onu ihtiyaçlarımız konusunda uyarıyor ve dualarımızla yoruyoruz? Eğer her yerdeyse, neden ona tapınaklar diksin? Madem adildir, neden zaaflarla doldurduğu yaratıkları cezalandıracağından korkuyor?

Kırbaçlanan dolunun dalgasını kullanıyorum Ve altındaki yeşil ovaları beyazlatıyorum; Ve sonra tekrar yağmurda eritiyorum Ve gök gürültüsünde geçerken gülüyorum.

Şiir, içinde barındırdığı kınları tüketen, her zaman kılıfsız bir şimşek kılıcıdır.

Tüm yüksek şiirler sonsuzdur; Potansiyel olarak tüm meşeleri içeren ilk meşe palamudu gibidir.

İnsanın emeğinden başka gerçek zenginlik yoktur.

Ve Bahar, her yerde hissedilen Sevgi Ruhu gibi bahçe panayırında doğdu; Ve Dünyanın karanlık göğsündeki her çiçek ve bitki, kış uykusunun hayallerinden yükseldi.

Her şeye değer olan hepimiz, erkekliğimizi aptallıkları unutmaya ya da gençliğimizin hatalarını gidermeye harcarız.

Karı, karı ve her türlü parlak donu severim.

İnsanlardan ve kasabalardan uzak, Vahşi ormana ve çıkışlara, Ruhun müziğini bastırmasına gerek olmayan sessiz vahşi doğaya.

Yeni bir doğumu hızlandırmak için ölü düşüncelerimi solmuş yapraklar gibi evrenin üzerinden sür! Ve bu ayetin büyüsüyle, ayırt edilemeyen bir ocaktan Küller ve kıvılcımlar gibi, sözlerimi insanlar arasında dağıtın! Dudaklarımın arasından uyanmamış dünyaya bir kehanetin borazanı ol! Rüzgar, Kış gelirse Bahar çok geride kalabilir mi?

Dinlenmiş defnelerden daha hızlı hiçbir şey solmaz.

Şairler, dünyanın kabul edilmeyen yasa koyucularıdır.

Ahlaki iyiliğin en büyük aracı hayal gücüdür.

Ve kaidenin üzerinde şu sözler belirir: "Benim adım Ozymandias, kralların kralı: İşlerime bakın, Kudretli ve umutsuzsunuz! Başka hiçbir şey kalmadı. O devasa enkazın çürümesinde, sınırsız ve çıplak, yalnız ve düz kumlar çok uzağa uzanır.

Tüm aşk tatlıdır, verilir veya geri verilir. Işık kadar yaygın olan aşktır ve tanıdık sesi hiç yorulmaz.

Birbirimizden farklı olsa da, müzik notaları gibi birbirimiz için oluşmuyor muyuz?

Mezarlık, kışın menekşe ve papatyalarla kaplı kalıntılar arasında açık bir alandır. Bu kadar tatlı bir yere gömülmesi gerektiğini düşünmek insanı ölüme aşık edebilir.

Madem Tanrı konuştu, dünya neden ikna olmadı.

tek bir kelime bile ayırt edilemez bir düşünce kıvılcımı olabilir

Bir rüyanın uykuyu zehirleme gücü vardır.

Hayat değişebilir, ama uçmayabilir; Umut yok olabilir, ama ölemez; Gerçek örtülü olabilir, ama yine de yanar; Aşk püskürtüldü, - ama geri döndü!

Bence çiğnediğimiz en acımasız böcek olan bir ağacın yaprağı, kendi içlerinde, bazı engin zekanın Sonsuzluğu canlandırdığı öne sürülebilecek her şeyden daha kesin argümanlardır.

Savaş, devlet adamının oyunu, rahibin zevki, avukatın şakası, kiralık katilin ticaretidir.

Bir şeyin çürütülmeye değmeyeceği söylendiğinde, ya açıkça aptalca olduğundan - ki bu durumda tüm yorumların gereksiz olduğundan - ya da sorunun özü olan zorlu bir şey olduğundan emin olabilirsiniz.

Şiir, örtüyü dünyanın gizli güzelliğinden kaldırır ve tanıdık nesneleri sanki tanıdık değillermiş gibi yapar.