Wislawa Szymborska ünlü alıntılar

Şiir yazmanın saçmalığını, şiir yazmamanın saçmalığına tercih ederim.

İsteseniz de istemeseniz de, genlerinizin politik bir geçmişi, cildinizin politik bir tonu vardır. gözlerin politik bir renk. ... siyasi zeminde siyasi adımlarla yürüyorsunuz.

Asla gerçek aşkı bulamayan insanlar böyle bir şey olmadığını söylemeye devam etsinler. İnançları onların yaşamasını ve ölmesini kolaylaştıracaktır.

En iyinin ortak bir yanı vardır, gerçekliğe saygı, hayal gücü üzerindeki önceliğine dair bir anlaşma. En zengin, en şaşırtıcı ve vahşi hayal gücü bile gerçeklik kadar zengin, vahşi ve şaşırtıcı değildir. Şairin görevi, bu yoğun, renkli kumaştan tekil iplikler seçmektir.

Bir dağın tepesine yakın olmayı seviyorum. Burada kimse kaybolamaz.

Yaratıcı hayatımın en başında insanlığı severdim. İnsanlık için iyi bir şey yapmak istedim. Yakında insanlığı kurtarmanın mümkün olmadığını anladım.

Dün hiçbir gün kopyalanamaz, hiçbir iki gece mutluluğun tam olarak aynı şekilde, tam olarak aynı öpücüklerle ne olduğunu öğretemez.

Oynadığım rolü bilmiyorum. Sadece benim olduğunu biliyorum, üstü açık değil.

Her şey bana ait ama hiçbir şey bana ait değil, hafıza için hiçbir şey bana ait değil ve sadece ben bakarken bana ait.

Gelecek kelimesini telaffuz ettiğimde, ilk hece zaten geçmişe ait. Sessizlik kelimesini telaffuz ettiğimde onu yok ederim.

Bu korkunç dünya, uyanmayı değerli kılan sabahların cazibesinden yoksun değildir.

Eski kafalıyım ve kitap okumanın insanlığın şimdiye kadar tasarladığı en görkemli eğlence olduğunu düşünüyorum.

Yeni sorulara yol açmayan herhangi bir bilgi hızla yok olur: yaşamı sürdürmek için gereken sıcaklığı koruyamaz.

Küçük dozlarda verilirse tüm kusurların tolere edilmesi daha kolaydır.

Her trajedide bir komedi unsuru korunur. Komedi sadece tersine çevrilmiş trajedidir.

Nasıl bir dünyada yaşadığımızı tam olarak bilmediğimiz için çok şanslıyız. İnsanın uzun, uzun bir süre, tartışmasız dünyanın kendisinden daha uzun yaşaması gerekirdi.

Dünya üzerinde çalışıyorum, gözden geçirilmiş, geliştirilmiş baskı, aptallar için eğlence, yavrular için maviler, kel pateler için taraklar, yaşlı köpekler için numaralar.

Seçimlerim reddedilmektir, çünkü başka yolu yoktur, ama reddettiğim şey eskisinden daha çok, daha yoğun, daha talepkardır. Tarif edilemez kayıplar pahasına küçük bir şiir, bir iç çekiş.

Gizli kodlar yankılanıyor. Şüpheler ve niyetler ortaya çıkıyor.

Tanrı sonunda hem iyi hem de güçlü bir adama inanacaktı, ama iyi ve güçlü hala iki farklı adam.

Bir şey her zamanki saatinde başlamaz. Bir şey olması gerektiği gibi olmuyor. Birisi her zaman, her zaman buradaydı, sonra aniden ortadan kayboldu ve inatla ortadan kayboldu.

Ben bir tarsier'im ve bir tarsier'in oğluyum, tarsiers'ın torunu ve torunuyum, iki öğrenciden oluşan ve dışarıda bırakılamayan küçük bir yaratığım...

Herhangi bir konuşmadaki ilk cümlenin her zaman en zor olduğunu söylerler. Bu benim arkamda zaten.

Sonunda hafızamda aradığım şey var.

Dünya sakinlerinin çoğu geçinmek için çalışıyor. Çalışmak zorunda oldukları için çalışıyorlar. Bunu ya da bu tür bir işi tutkudan seçmediler; Hayatlarının koşulları onlar için seçimi yaptı. Sevgisiz iş, sıkıcı iş, sadece başkalarının o kadarına bile sahip olmadığı için değer verilen iş, ne kadar sevgisiz ve sıkıcı olursa olsun - bu en sert insan ıstıraplarından biridir. Ve önümüzdeki yüzyılların bu sürece kadar daha iyisi için herhangi bir değişiklik üreteceğine dair hiçbir işaret yok.

Her yüz kişiden, her zaman daha iyisini bilenler: elli iki.

Şairler, eğer gerçeklerse, tekrar etmeye devam etmelidirler "Bilmiyorum." Her şiir bu ifadeye cevap verme çabasına işaret eder, ancak son dönem sayfaya girer girmez şair tereddüt etmeye başlar, bu özel cevabın, önyüklenmesi kesinlikle yetersiz olan tamamen derme çatma olduğunu fark etmeye başlar. Böylece şairler denemeye devam eder ve er ya da geç kendi memnuniyetsizliklerinin ardı ardına gelen sonuçları edebiyat tarihçileri tarafından dev bir ataçla birlikte kırpılır ve eserleri olarak adlandırılır.

Şairler elbette yayınlanmak, okunmak ve anlaşılmak için can atarlar, ancak kendilerini ortak sürünün ve günlük eziyetin üzerine koymak için çok az şey yaparlar.

İnsan tüm yaşamdan ilham alır, kendi ve başkasının.bazen nasıl harika müzikler duyduğunu bilirsin ve müzik tamamen kelimelere, herhangi bir kelimeye çevrilemez. Müzik dinlerken doğan belirli bir gerilim, tamamen farklı bir şeyi ifade etmenize yardımcı olabilir.

Hayvanlar, doğanın amaçladığından farklı görünmeye bile çalışmazlar. Kabuklarını, pullarını, dikenlerini, tüylerini, postlarını ve tüylerini alçakgönüllülükle giyerler. ... Kişinin görünüşünü değiştirmeye yönelik bilinçli dürtü yalnızca insanlar arasında bulunur.

İlham, şairlerin veya sanatçıların münhasır ayrıcalığı değildir. Her zaman ilhamın ziyaret ettiği belirli bir grup insan olacaktır. Çağrılarını bilinçli olarak seçen ve işini sevgi ve hayal gücü ile yapan herkesten oluşur...Zorluklar ve aksilikler meraklarını asla bastırmaz. Çözdükleri her sorundan bir sürü yeni soru ortaya çıkar. İlham her ne ise, sürekli bir 'Bilmiyorum' dan doğar.

Tarih, iskeletlerini yuvarlak sayılarla sayar. Bin bir, sanki hiç var olmamış gibi bin kalır: hayali bir embriyo, boş bir beşik, ... boşluk merdivenlerden bahçeye doğru koşuyor, kimsenin sırası değil.

Bazen hızlı yazarım, bazen birkaç haftamı tek bir şiire harcarım. Okuyucuların şiirlerden hangisinin bu kadar çok iş gerektirdiğini tahmin edememesini gerçekten çok isterim!

Genel olarak konuşursak, hayat çok zengin ve çeşitlilik dolu; Her şeyin komik bir yanı olduğunu her zaman hatırlamalısın.

En iyinin ortak bir yanı vardır, gerçekliğe saygı, hayal gücü üzerindeki önceliğine dair bir anlaşma.

Bir kerelik sadece iliklerime kadar vardım.

Sevgisiz iş, sıkıcı iş, sadece başkalarının o kadarına bile sahip olmadığı için değer verilen iş, ne kadar sevgisiz ve sıkıcı olursa olsun - bu en sert insan ıstıraplarından biridir.

Ama bizi biliyorlar, biliyorlar, dört köşeyi ve yanımızdaki sandalyeleri. Seçici gölgeler de bilir ve masa bile sessiz kalır.

Söz konusu olduğunda, nefes almanıza gerek olmadığını hayal ediyor olacaksınız; O nefessiz sessizlik karanlığın müziğidir ve bir kıvılcım gibi yok olmak ritmin bir parçasıdır.

Hayat sürer, ancak kumda pençenin birkaç çiziği kalır.

Sabahın dördünde kimse kendini iyi hissetmez. Karıncalar sabahın dördünde kendilerini iyi hissederlerse, karıncalar için üç alkış.

Hayatın onuru için kötü hazırlanmış, dayatılan eylemin hızına zar zor ayak uyduruyorum. Gerçeklik ister.

İlham ne olursa olsun, sürekli bir "Bilmiyorum.

Bir Not Hayat, yapraklarla örtülmenin, nefesini kumun üzerinde tutmanın, kanatların üzerinde yükselmenin tek yoludur; köpek olmak ya da ılık kürkünü okşamak; olmadığı her şeyden acıyı anlatmak; olayların içine sıkıştırmak, görüşlerde oyalanmak, mümkün olanın en azını aramak hatalar. Lamba kapalıyken yapılan bir konuşmayı bir anlığına hatırlamak için olağanüstü bir şans; ve sadece bir kez bir taşa rastlamak, sonunda bir sağanağa ya da diğerine batırılmak, anahtarlarınızı çimlere yanlış yerleştirmek; ve gözlerinizle rüzgarda bir kıvılcımı takip etmek; ve devam etmemek önemli bir şeyi bilmek.

Ölmek - bunu bir kediye yapamazsın.

Kendimle ilgili çok fazla yaygara var,

Her kelimenin tartıldığı şiir dilinde hiçbir şey olağan veya normal değildir. Üstünde tek bir taş ve tek bir bulut bile yok. Ne bir gün, ne de ondan sonraki bir gece. Ve hepsinden önemlisi, tek bir varlık değil, bu dünyada kimsenin varlığı değil.

Kolumu uyuyanın başının altından kaydırıyorum ve uyuşmuş, kaynayan iğnelerle dolu, her birinin ucunda sayılmayı bekleyen düşmüş melekler oturuyor.

Böyle bir kesinlik güzeldir, ancak belirsizlik hala daha güzeldir

Ailemde hiç kimse aşktan ölmedi. Ne oldu, oldu, ama efsaneye ilham veren hiçbir şey yok.